zobaczyłam dziś zdjęcia ośnieżonych dachów sztokholmu, plotki nie kłamały.

i tym bardziej zastanawia mnie, jak ja sama wytrzymywałam tamtejszą pogodę. 

nie przypominam sobie żadnych większych cierpień 

a tymczasem tutaj, mimo że za oknem jeszcze szaro-jesiennie, 

najchętniej nie wychodziłabym z ciepłego łóżka. 

dziś niestety konieczność zrobienia zdjęć rynku jeżyckiego, 

do 'reportażu' jaki przygotowujemy razem z Natalią na nasze zajęcia,

zmusiła mnie  jednak do spaceru, i choć miałam do przejścia

może jakieś pięćset metrów, wróciłam cała jak sopel lodu.

ale na szczęście są jeszcze rowery 

i moje ulubione drzewo 

i kolorowe liście

i śródka. 

// a komu w poznaniu doskwiera niepogoda, 

temu polecam cafe la ruina na wspomnianej śródce. 

wspaniała, pyszna, kolorowa. 

in short: although it is not that bad yet, 

i am freezing all the time, and i just refuse to go out. 

and i wonder how come i had no problem with 

all those constant walks and exploring the city in stockholm

last autumn/winter

// plus some autumn views from poznań.